اینتل و AMD: کدام پردازنده برای شما مناسب است؟

اگر قصد خرید یا ساخت یک رایانه شخصی جدید را دارید، یکی از مهمترین تصمیماتی که باید بگیرید انتخاب پردازنده است. پردازنده که به عنوان CPU یا واحد پردازش مرکزی نیز شناخته می شود، مغز رایانه شخصی است. پردانده، مسئول انجام محاسبات، اجرای دستورالعمل ها و مدیریت داده ها است. سرعت و عملکرد پردازنده نیز بر عملکرد کلی رایانه شخصی تأثیر می گذارد، به ویژه برای کارهایی که به قدرت پردازش زیادی نیاز دارند، مانند بازی، ویرایش ویدیو یا رندر سه بعدی.

دو شرکت اصلی وجود دارند که بر بازار پردازنده تسلط دارند: اینتل و ای ام دی. اینتل و AMD هر دو شرکت طیف وسیعی از پردازنده‌ها را برای نیازها و بودجه‌های مختلف، از سطح پایین تا رده بالا، از دسکتاپ تا لپ‌تاپ، از تک هسته‌ای تا چند هسته‌ای ارائه می‌کنند. اما چگونه تصمیم می گیرید که کدام یک برای شما بهتر است؟ تفاوت های اصلی بین پردازنده های اینتل و AMD چیست؟ و کدام یک از این دو بهترین ارزش را برای پول ارائه می دهد؟

در این مقاله به مقایسه پردازنده های اینتل و AMD بر اساس چندین فاکتور از جمله قیمت، عملکرد، راندمان ، ویژگی ها و سازگاری می پردازیم. ما همچنین توصیه هایی را برای موارد استفاده مختلف مانند بازی، بهره وری یا استفاده معمولی ارائه خواهیم کرد. در پایان این مقاله، باید ایده بهتری در مورد اینکه کدام پردازنده برای شما مناسب است داشته باشید.

نکته: در این مقاله در بخش قیمت اینتل و AMD، مبالغ به دلار گفته شده تا بتوانید به وسیله قیمت روز دلار، معیار دقیق تری از مقایسه قیمت ها داشته باشید.

قیمت اینتل و AMD

یکی از واضح ترین تفاوت های پردازنده های اینتل و AMD قیمت آن است. پردازنده‌های AMD عموماً ارزان‌تر از همتایان اینتل خود هستند. به عنوان مثال، AMD Ryzen 9 5950X که سریع ترین پردازنده دسکتاپ AMD است، حدود 550 دلار قیمت دارد، در حالی که Intel Core i9-11900K، که سریع ترین پردازنده دسکتاپ اینتل است، حدود 750 دلار قیمت دارد. این تفاوت 200 دلاری، تنها برای برند میباشد چون هردوی اینها سطوح عملکرد مشابه است.

با این حال، قیمت تنها عاملی نیست که هنگام خرید یک پردازنده باید در نظر گرفته شود. همچنین باید هزینه سایر قطعات مانند مادربرد، سیستم خنک کننده، منبع تغذیه و حافظه رم را نیز در نظر بگیرید. بسته به پردازنده ای که انتخاب می کنید، ممکن است نیاز باشد که بیشتر یا کمتر برای این قطعات هزینه کنید.

برای مثال، پردازنده‌های اینتل معمولاً به مادربردها و سیستم‌های خنک‌کننده گران‌تری نسبت به پردازنده‌های AMD نیاز دارند، زیرا مصرف انرژی و خروجی حرارت بالاتری دارند. از سوی دیگر، پردازنده‌های AMD معمولاً با یک خنک‌کننده مناسب عرضه می‌شوند و با مادربرد های ارزان‌تر سازگار هستند، زیرا مصرف انرژی و خروجی حرارت کمتری دارند.

بنابراین، هنگام مقایسه قیمت پردازنده های اینتل و AMD، باید به هزینه کل سیستم توجه کنید، نه فقط به خود پردازنده. به طور کلی، پردازنده‌های AMD نسبت به پردازنده‌های اینتل ارزش بیشتری نسبت به قیمت دارند، زیرا عملکرد مشابه یا بهتری را با قیمت کمتر ارائه می‌دهند و با قطعات ارزان‌تر سازگاری بیشتری دارند.

کارایی اینتل و AMD

کارایی یا عملکرد اینتل و AMD، یکی دیگر از فاکتورهای کلیدی است که هنگام انتخاب پردازنده باید در نظر گرفته شود. عملکرد به این اشاره دارد که پردازنده با چه سرعتی و چقدر خوب می تواند وظایف و برنامه ها را اجرا کند. عملکرد تحت تأثیر عوامل زیادی مانند تعداد هسته‌ها، سرعت کلاک، اندازه حافظه پنهان، معماری و مجموعه دستورالعمل‌ها قرار می‌گیرد.

هرچه تعداد هسته‌ها بیشتر باشد، سرعت کلاک بیشتر باشد، حافظه نهان بزرگ‌تر، معماری جدیدتر و هرچه مجموعه دستورالعمل ها پیشرفته‌تر باشد، عملکرد بهتری خواهد داشت. با این حال، عملکرد یک معیار ساده برای اندازه گیری نیست، زیرا به نوع و پیچیدگی کار، بهینه سازی برنامه کاربردی و پیکربندی سیستم بستگی دارد. پردازنده های مختلف بسته به حجم کاری و محیط ممکن است در سناریوهای مختلف بهتر یا بدتر عمل کنند.

برای مثال، برخی از پردازنده‌ها ممکن است در کارهای تک رشته‌ای مانند مرور وب یا کارهای اداری برتری داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است در کارهای چند رشته‌ای مانند ویرایش ویدیو یا بازی عالی باشند. برخی از پردازنده‌ها ممکن است در معیارهای مصنوعی، که قابلیت‌های تئوری پردازنده را آزمایش می‌کنند، عملکرد بهتری داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است در آزمایش‌های دنیای واقعی که منعکس‌کننده استفاده واقعی از پردازنده هستند، بهتر عمل کنند.

بنابراین، هنگام مقایسه عملکرد پردازنده‌های اینتل و AMD، باید به بنچمارک‌ها و تست‌های خاص مرتبط با مورد استفاده شما توجه کنید، نه فقط امتیازات کلی یا متوسط.

به طور کلی، پردازنده‌های اینتل نسبت به پردازنده‌های AMD سرعت کلاک بالاتر و عملکرد تک رشته‌ای بهتری دارند، در حالی که پردازنده‌های AMD نسبت به پردازنده‌های اینتل هسته‌های بیشتر و عملکرد چند رشته‌ای بهتری دارند. پردازنده های اینتل نیز نسبت به پردازنده های AMD گرافیک یکپارچه بهتری دارند که می تواند برای بازی های سبک یا کارهای چند رسانه ای مفید باشد.

با این حال، پردازنده‌های AMD از نظر عملکرد، به‌خصوص با آخرین نسل پردازنده‌های Ryzen خود که از معماری 7 نانومتری کوچکتر و کارآمدتر در مقایسه با معماری 14 نانومتری اینتل استفاده می‌کنند، عقب افتاده‌اند.

راندمان اینتل و AMD

راندمان یا آهنگ مصرف انرژی یکی دیگر از عوامل مهمی است که هنگام انتخاب پردازنده باید در نظر گرفته شود. راندمان به میزان مصرف انرژی و گرمای تولید شده توسط پردازنده اشاره دارد. هر چه مصرف برق و خروجی حرارت کمتر باشد، راندمان بهتری خواهیم داشت. راندمان بر عمر باتری، سطح نویز و طول عمر پردازنده و سیستم تأثیر می گذارد.

مصرف برق با وات (W) اندازه گیری می شود و به ولتاژ و جریان پردازنده بستگی دارد. هر چه ولتاژ و جریان بیشتر باشد مصرف برق نیز بیشتر می شود. مصرف انرژی نیز بسته به بار و وضعیت پردازنده متفاوت است. به عنوان مثال، زمانی که پردازنده در حالت بیکار یا در حالت خواب است، نسبت به زمانی که تحت بار کامل یا در حالت توربو است، انرژی کمتری مصرف می کند. مصرف برق نیز بر گرمای خروجی پردازنده تأثیر می گذارد، زیرا هر چه پردازنده انرژی بیشتری مصرف کند، گرمای بیشتری تولید می کند.

خروجی حرارت بر حسب درجه سانتیگراد (درجه سانتیگراد) اندازه گیری می شود و بستگی به مصرف برق و سیستم خنک کننده پردازنده دارد. هر چه مصرف برق بیشتر و راندمان سرمایش کمتر باشد، گرمای خروجی بیشتر می شود. گرمای خروجی نیز بسته به بار و وضعیت پردازنده متفاوت است.

به عنوان مثال، زمانی که پردازنده تحت بار کامل یا در حالت توربو قرار دارد، نسبت به حالت بیکار یا در حالت خواب، گرمای بیشتری تولید می کند. گرمای خروجی نیز بر عملکرد و طول عمر پردازنده و سیستم تأثیر می گذارد، زیرا هر چه پردازنده گرمای بیشتری تولید کند، احتمال دریچه گاز یا تخریب آن بیشتر می شود.

بنابراین، هنگام مقایسه راندمان پردازنده های اینتل و AMD، باید به مصرف انرژی و حرارت خروجی پردازنده در بارها و حالت های مختلف توجه کرد، نه فقط مقادیر حداکثر یا متوسط. همچنین باید سیستم خنک کننده و منبع تغذیه سیستم را نیز در نظر بگیرید که می تواند روی راندمان پردازنده تأثیر بگذارد.

به طور کلی، پردازنده های AMD کارآمدتر از پردازنده های اینتل هستند، زیرا نسبت به پردازنده های اینتل انرژی کمتری مصرف می کنند و حرارت کمتری تولید می کنند، به خصوص در انتهای طیف بالاتر. پردازنده های AMD نیز نسبت به پردازنده های اینتل از ویژگی های مدیریت انرژی بهتری برخوردارند، مانند Precision Boost که به صورت پویا سرعت کلاک و ولتاژ پردازنده را با توجه به حجم کاری و دما تنظیم می کند.

امکانات اینتل و AMD

ویژگی های اینتل و ای ام دی، یکی دیگر از عواملی است که باید در انتخاب پردازنده در نظر گرفت. ویژگی ها به کارکردها و قابلیت های اضافی که پردازنده ارائه می دهد، مانند اورکلاک، هایپر تردینگ، مجازی سازی، امنیت و غیره اشاره دارد. هر چه پردازنده دارای ویژگی های بیشتری باشد، انعطاف پذیرتر و همه کاره تر است.

قابلیت اورکلاک اینتل و AMD

اورکلاک توانایی افزایش سرعت کلاک پردازنده فراتر از مقدار پیش‌فرض یا رتبه‌بندی آن، به منظور افزایش عملکرد پردازنده است. با این حال، اورکلاک همچنین مصرف انرژی و خروجی حرارت پردازنده را افزایش می دهد، که ممکن است به سیستم خنک کننده قدرتمندتر و منبع تغذیه پایدارتری نیاز داشته باشد. اورکلاک همچنین گارانتی پردازنده را باطل می کند و ممکن است طول عمر آن را کاهش دهد.

هر دو پردازنده اینتل و AMD از اورکلاک پشتیبانی می کنند، اما فقط در مدل ها و چیپست های خاص. به عنوان مثال، پردازنده های اینتل با پسوند K یا X، مانند Core i9-11900K یا Core i9-10980XE، برای اورکلاک آنلاک هستند، اما به یک مادربرد سری Z یا X مانند Z590 یا X299 نیاز دارند. . پردازنده های AMD با پسوند X یا XT مانند Ryzen 9 5950X یا Ryzen 9 5900XT نیز برای اورکلاک آنلاک هستند، اما با اکثر مادربردهای AM4 مانند B550 یا X570 سازگار هستند.

Hyper-threading در اینتل و AMD

Hyper-threading توانایی ایجاد دو هسته منطقی برای هر هسته فیزیکی پردازنده به منظور افزایش موازی کاری و توان پردازشی پردازنده است. Hyper-threading می تواند عملکرد پردازنده را در کارهای چند رشته ای، مانند ویرایش ویدیو یا بازی، با اجازه دادن به پردازنده برای اجرای دستورات بیشتر به طور همزمان، بهبود بخشد. با این حال، Hyper-threading همچنین مصرف انرژی و خروجی حرارت پردازنده را افزایش می دهد و ممکن است با برخی برنامه ها یا سیستم عامل ها سازگار نباشد.

Hyper-threading یکی از ویژگی های پردازنده های اینتل است و در اکثر مدل ها به جز برخی از مدل های پایه یا ارزان قیمت موجود است. پردازنده‌های ای ام دی دارای Hyper-Threading نیستند، اما دارای ویژگی مشابهی به نام SMT هستند که مانند hyper-threading عمل می‌کند. SMT همچنین در اکثر پردازنده های ای ام دی به جز برخی از مدل های ارزان قیمت یا ارزان قیمت موجود است.

Virtualization در اینتل و AMD

مجازی سازی توانایی ایجاد و اجرای چندین ماشین مجازی یا محیط بر روی یک ماشین فیزیکی یا پردازشگر، به منظور جداسازی و ایمن سازی برنامه ها یا سیستم عامل های مختلف است. مجازی‌سازی می‌تواند برای آزمایش، توسعه یا اهداف امنیتی مفید باشد، زیرا به کاربر اجازه می‌دهد نرم‌افزارهای مختلف یا ناسازگار را روی یک سیستم اجرا کند. با این حال، مجازی سازی به حافظه و فضای ذخیره سازی بیشتری نیز نیاز دارد و ممکن است بر عملکرد و پایداری سیستم تأثیر بگذارد.

هر دو پردازنده اینتل و AMD از مجازی سازی پشتیبانی می کنند، اما فقط در مدل ها و چیپ ست های خاص. به عنوان مثال، پردازنده های اینتل با پسوند V یا VT، مانند Core i9-11900V یا Core i9-10980XV، از مجازی سازی پشتیبانی می کنند، اما به یک مادربرد سری Q یا C مانند Q570 یا C422 نیاز دارند. پردازنده های AMD با پسوند G یا GE مانند Ryzen 9 5950G یا Ryzen 9 5900GE نیز  از این قابلیت پشتیبانی می کنند.

مجازی سازی، اما با اکثر مادربردهای AM4 مانند B550 یا X570 سازگار هستند.

امنیت اینتل و AMD

امنیت یکی دیگر از ویژگی هایی است که هنگام انتخاب پردازنده باید در نظر گرفته شود. امنیت به محافظت و رمزگذاری داده ها و سیستم در برابر دسترسی های غیرمجاز یا حملات مخرب اشاره دارد. امنیت را می توان با ویژگی های سخت افزاری یا نرم افزاری مانند رمزگذاری، احراز هویت یا آنتی ویروس افزایش داد. با این حال، امنیت همچنین به قدرت پردازش و فضای حافظه بیشتری نیاز دارد و ممکن است بر عملکرد و سازگاری سیستم تأثیر بگذارد.

هر دو پردازنده اینتل و AMD دارای ویژگی های امنیتی هستند، اما در اجرا و کارایی آنها متفاوت هستند. به عنوان مثال، پردازنده های اینتل دارای ویژگی به نام Intel Software Guard Extensions (SGX) هستند که یک محفظه امن در حافظه ایجاد می کند، جایی که داده ها و کدهای حساس را می توان ذخیره و اجرا کرد.

پردازنده‌های AMD ویژگی مشابهی به نام مجازی‌سازی رمزگذاری شده امن (SEV) دارند که حافظه ماشین‌های مجازی را رمزگذاری می‌کند و از دسترسی یا دستکاری غیرمجاز جلوگیری می‌کند. با این حال، نشان داده شده است که هر دو ویژگی دارای آسیب‌پذیری‌ها و محدودیت‌هایی مانند حملات کانال جانبی یا نشت حافظه هستند.

بنابراین، هنگام مقایسه ویژگی‌های پردازنده‌های اینتل و AMD، باید به ویژگی‌های خاص مربوط به مورد استفاده خود توجه کنید، نه فقط به تعداد یا نام ویژگی‌ها. همچنین باید معاوضه ها و خطرات استفاده از این ویژگی ها، مانند تأثیر بر عملکرد، سازگاری، یا امنیت سیستم را در نظر بگیرید. به طور کلی، پردازنده‌های اینتل و ای ام دی ویژگی‌های مشابه ای دارند، اما از نظر در دسترس بودن، سازگاری و کارایی متفاوت هستند.

سازگاری اینتل و AMD

سازگاری آخرین عاملی است که هنگام انتخاب پردازنده باید در نظر گرفته شود. سازگاری به توانایی پردازنده برای کار با سایر اجزا و دستگاه ها مانند مادربرد، حافظه، کارت گرافیک، مانیتور، صفحه کلید، ماوس و غیره اشاره دارد. هرچه پردازنده سازگارتر باشد، ساخت یا ارتقاء سیستم آسان تر و ارزان تر است.

سازگاری با عوامل مختلفی مانند سوکت، چیپست، نوع حافظه، نوع ذخیره سازی، رابط گرافیکی و رابط جانبی تعیین می شود. سوکت، اتصال فیزیکی بین پردازنده و مادربرد است و شکل و اندازه پردازنده را تعیین می کند. چیپست مجموعه ای از مدارهای مجتمع روی مادربرد است و ویژگی ها و عملکرد مادربرد را تعیین می کند. نوع حافظه، نوع رمی است که پردازنده می تواند از آن استفاده کند و سرعت و ظرفیت حافظه را تعیین می کند.

نوع ذخیره سازی، نوع هارد دیسک یا درایو حالت جامد است که پردازنده می تواند از آن استفاده کند و سرعت و ظرفیت ذخیره سازی را تعیین می کند. رابط گرافیکی نوع ارتباط بین پردازنده و کارت گرافیک است و پهنای باند و عملکرد گرافیک را تعیین می کند. رابط جانبی نوع ارتباط بین پردازنده و سایر دستگاه ها مانند مانیتور، کیبورد، ماوس و غیره است و میزان سازگاری و کارایی این دستگاه ها را مشخص می کند.

بنابراین، هنگام مقایسه سازگاری پردازنده های اینتل و AMD، نه فقط به برند یا مدل پردازنده، بلکه باید به عوامل خاصی که مربوط به سیستم شما هستند، توجه کنید. همچنین باید در دسترس بودن و هزینه قطعات و دستگاه های سازگار و همچنین قابلیت ارتقاء سیستم در آینده را در نظر بگیرید.

به طور کلی پردازنده های AMD سازگاری بیشتری نسبت به پردازنده های اینتل دارند، زیرا از یک سوکت و چیپ ست برای چندین نسل از پردازنده ها استفاده می کنند و از انواع و استانداردهای حافظه، ذخیره سازی، گرافیک و تجهیزات جانبی بیشتری نسبت به پردازنده های اینتل پشتیبانی می کنند. پردازنده‌های AMD همچنین سازگاری بهتری نسبت به پردازنده‌های اینتل به ساختار های جدید و قدیم دارند، به این معنی که می‌توانند با قطعات و دستگاه‌های قدیمی‌تر یا جدیدتر راحت‌تر از پردازنده‌های اینتل کار کنند.

اگر شما جز افرادی هستید که به مباحث اکتیو و پسیو شبکه علاقه دارید و مشتاق هستید که در حوزه ی سخت افزار و شبکه های کامپیوتری، اطلاعات کسب کنید، محتوای تیم مستر خطیب را دنبال کنید و با ارائه نظر، ما را در بهبود و ارتقای کیفیت مطالب یاری کنید.

هم چنین، در دوره ۰ تا ۱۰۰ اسمبل و سخت افزار، علاوه بر آشنایی کامل با قطعات سخت افزاری، به موارد بیشتری درمورد سخت افزار، مانند انتخاب درست قطعات برای سیستم، محاسبه پهنای باند و گلوگاه آنها، نصب (اسمبل) و راه اندازی و عیب یابی و.. پرداخته می شود.