« برای یادگیری شبکه و ورود به آن چه چیزهایی نیاز داریم؟» این سوال، یکی از مهم ترین سوال هایی است که برای دانشجویان و علاقه مندان به حوزه شبکه پیش می آید. قبل از بررسی و جواب به این سوال، ضروری است که تمایز بین دانش نظری و کاربرد عملی را تشخیص دهیم. جنبه نظری شبکه شامل درک مفاهیم، پروتکل ها و معماری است. این دانش معمولا از طریق کتاب های درسی، دوره های آنلاین یا یادگیری در کلاس درس به دست می آید.

با این حال، شبکه فقط در کلاس درس خلاصه نمیشود. یک شبکه کار، توانایی پیکربندی دستگاه ها، عیب یابی مسائل و طراحی زیرساخت های قوی را دارد کاربرد عملی مفاهیم شبکه، به افراد اجازه می دهد تا آنچه را که آموختند را به سناریو های دنیای واقعی تبدیل کنند و درک عمیق تری نسبت به دانش شبکه داشته باشند.

در این مقاله قصد داریم در مورد پیش نیاز های مورد نیاز برای ورود به شبکه و سوالاتی که برای علاقه مندان و دانش جویان حوزه شبکه پیش می آید، بپردازیم و به آن ها جواب دهیم. از جمله مهمترین سوالاتی که برای دانش جویان پیش می آید عبارت اند از :

آیا برای ورود به شبکه، باید ریاضی را خوب بلد باشم؟

آیا برای ورود به شبکه، باید زبان انگلیسی را بلد باشم؟

آیا برای ورود به شبکه، باید یک سیستم قوی داشته باشم؟

آیا برای ورود به شبکه، نیاز به تجهزیات فیزیکی شبکه دارم؟

 

پیش نیاز های یادگیری شبکه

حال که با متداول ترین سوالات دانش جویان و افراد علاقه مند به حوزه شبکه، مربوط به پیش نیاز های ورود به شبکه آشنا شدیم، می خواهیم در ادامه مقاله به هرکدام از این سوالات به صورت کامل و یکبار برای همیشه پاسخ دهیم و ابهامات شما را برطرف کنیم. پس با ما در ادامه این مقاله همراه باشید.

آیا برای یادگیری شبکه نیاز به دانش ریاضی داریم؟

 

در مورد اینکه حتما ما باید رشته ریاضی خوانده باشیم و ریاضی قوی ای داشته باشیم تا بتوانیم وارد حوزه شبکه بشویم، یک موضوع غلطی هست و ما نیازی به مفاهیم تخصصی ریاضی نداریم و با دانستن 4 مفهوم اصلی ( ضرب، تقسیم، جمع و تفریق) برای انجام و محاسبه subnetting و superneting می توانیم کار خود را انجام دهیم، و امروزه به دلیل بوجود آمدن نرم افزار ها و سایت هایی که کار محاسبه subnetting و superneting برای ما انجام می دهند نیازی آنچنانی به حساب کردن آن به صورت دستی نداریم. به همین دلیل ما می توانیم از هر رشته و یا در هر سنی باشیم، وارد کار حوزه شبکه شویم.

اهمیت زبان انگلیسی در یادگیری شبکه

 

یکی دیگر از سوال هایی که زیاد برای افراد پیش می آید، در مورد زبان انگلیسی و میزان سطحی که باید بلد باشند هست. از آنجایی که با پیشرفت علم و تکنولوژی و گسترش کاربرد زبان انگلیسی در روزمرگی خودمان، پس نیاز هست که یکبار برای همیشه این مسئله را رفع کنیم و به دنبال یادگیری خوب و اساسی آن برای رفع نیاز های خود، برویم. در مورد کاربرد انگلیسی در ابتدای ورود به شبکه، نیاز آنچنانی به خوب بودن زبان انگلیسی نیست، البته اینکه باید کمی آن را بلد باشیم و بتوانیم مفاهیم و اصطلاحاتی که در حوزه شبکه ثابت بوده و به کاربرده می شود را بخوانیم و به خوبی تلفظ کنیم. از جمله اصطلاحات می توان به این موارد اشاره کرد: subnetting و superneting، Network+، Cisco، Router، Rack، Patch cored و …

اما با گذشت مرور زمان و حرفه ای تر شدن در کار ما نیاز به دانستن و بلد بودن کامل زبان انگلیسی داریم تا بتوانیم اخبار های روز جهان شبکه و مقالات مربوط به شبکه را بخوانیم و همچنین درصورت همکاری بین المللی با سایر شرکت های خارجی بتوانیم با آن ها ارتباط برقرار کنیم.

آیا برای ورود به شبکه، باید یک سیستم قوی داشته باشم؟

 

در مورد این سوال باید گفت که در ابتدای ورود به حوزه شبکه ما نیازی به یک سیستم قوی نداریم و با داشتن یک سیستم با حداقل منابع سخت افزاری می توانیم کار خود را شروع کرده و آموزش های خود را دیده و با همان سیستم تمرین های خود را انجام دهیم. و با گذشت زمان و حرفه ای تر شدن در کار، می توانیم سیستم خود را به صورت کامل عوض کرد و سیستم قوی تر گرفت و یا اینکه بسته به نیاز هر دفعه یکی از قطعات سیستم خود مانند RAM، CPU، GPU و یا هارد را ارتقا داد، تا با سرعت و عملکرد بهتری کار خود را انجام دهیم. اما همانجور که گفته شد در ابتدا ما نیازی به سیستم قوی نداریم.

برای شروع کار حداقل تجهیزات سخت افزاری مورد نیاز برای یک سیستم به صورت زیر می باشد:

RAM: بین 8 تا 16 گیگ

CPU

• قبل از نسل 4: CPU با کلاک بالاتر
• قبل از نسل 6: CPU حداقل Core i5
• بعد از نسل 6: CPU حداقل Core i3 به بالا

همچنین بهتر است از Solid disk ها یا همان هاردهای SSD و ترجیحا در صورتی که سیستم و مادربرد سیستم شما پشتیبانی می کند از هارد های M2 و سری NVME استفاده کنید.

علاوه بر این موارد بهتر است که از دو دیسک استفاده کنید یکی برای ویندوز و برنامه های آن و دیگری مخصوص مجازی سازی تا با این کار عملکرد سیستم به خوبی کار کند و در هنگام کار دچار مشکل و کم آوردن نشود.

آیا برای ورود به شبکه، نیاز به تجهزیات فیزیکی شبکه دارم؟

در نبود تجهیزات فیزیکی شبکه، شبیه ساز ها و محیط های مجازی به عنوان جایگزین های قدرتمند برای یادگیری عملی بوجود آمده اند. به زبان ساده، شما برای یادگیری شبکه نیاز به تجهیزات فیزیکی ندارید. زیرا فناوری های مجازی سازی به طور چشم گیری متد های آموزشی را تغییر داده اند و توانایی شبیه سازی سناریوهای پیچیده شبکه را بدون نیاز به تجهیزات فیزیکی شبکه فراهم می کنند.

پلتفرم هایی مانند Cisco Packet Tracer، GNS3 و EVE-NG محیط های مجازی را ارائه می دهند که کاربران شبکه می توانند شبکه های مجازی را ایجاد و پیکربندی کنند. این ابزارها رفتار دستگاه های شبکه را شبیه سازی می کنند و به یادگیرندگان اجازه می دهند تا با پیکربندی های مختلف، پروتکل های تست و عیب یابی مسائل در یک محیط بدون خطر آزمایش کنند.

مزایای شبیه سازی و محیط های مجازی در یادگیری شبکه:

1. آموزش مقرون به صرفه:

محیط های مجازی نیاز به تجهیزات فیزیکی شبکه که گران قیمت هستند را از بین می برد. استفاده از این روش نیاز به صرف هزینه ی زیاد ندارد و شما تنها با نصب یکی از این شبیه سازها، میتوانید شبکه را بدون نیاز به خرید تجهیزات فیزیکی شبکه یاد بگیرید و با اکثر مسائل دنیای واقعی شبکه رو به رو شوید.

2. مقیاس پذیری:

محیط های مجازی دانشجویان را قادر می سازد تا شبکه های خود را به راحتی در هر مقیاسی بسازند. آنها می توانند توپولوژی های پیچیده ای ایجاد کنند، زیرساخت های مقیاس بزرگ را شبیه سازی کنند و سناریوهای مختلف را برای افزایش مهارت های خود پیاده سازی و آزمایش کنند.

3. راحتی:

کار آموزان شبکه می توانند از هر نقطه با اتصال به اینترنت به این آزمایشگاه های مجازی دسترسی پیدا کنند. این ویژگی، برای کار آموزان از راه دور یا آنلاین که ممکن است دسترسی به آزمایشگاه های فیزیکی نداشته باشند، بسیاز حائز اهمیت می باشد.

4. بازخورد فوری:

انجام عیب یابی و یا پیاده سازی سناریو های مختلف در محیط های شبیه ساز، این فرصت را برای شما ایجاد میکند که نتایج کارها و اقدامات خود را بلافاصله بعد از انجام آن ببینید. این فرآیند باعث میشود با آزمون و خطا، شبکه را عمیقا درک کنید.

این درحالیست که شما از تجهیزات فیزیکی شبکه استفاده نکردید و هزینه ای برای آنها نکردید. پس در این محیط ها، با انجام یک اشتباه، دچار ضرر مالی نمی شوید و با خیال راحت میتوانید کار کنید.

5. آزمایش بدون ریسک:

محیط های مجازی به شما اجازه می دهد تا آزادانه بدون ترس از ایجاد اختلال در شبکه های واقعی کار کنید و راه حل های ذهنی خود را پیاده سازی و آزمایش کنید. این کار، شما را بدون صرف هزینه گزاف برای تجهیزات فیزیکی شبکه، به یک ادمین حرفه ای شبکه تبدیل میکند.

ارزش تجهیزات فیزیکی شبکه

در حالی که شبیه سازی ها و محیط های مجازی ویژگی های مثبت پررنگی دارند، تجهیزات فیزیکی شبکه یک دارایی ارزشمند در مسیر یادگیری شبکه می باشد. تعامل با تجهیزات فیزیکی شبکه، یک تجربه لمسی را فراهم می کند که این اتفاق در هیچ یک از این برنامه های شبیه ساز نمی افتد.

مزایای استفاده از تجهیزات فیزیکی شبکه در یادگیری

تجربه دنیای واقعی:

• کار با روترهای فیزیکی، سوئیچ ها و سایر تجهیزات فیزیکی شبکه از نزدیک، باعث میشود مانند حرفه ای ها در محیط واقعی کار کنید. این تجربه ملموس برای ایجاد مهارت های عملی بسیار ارزشمند است.

دانش خاص سخت افزار:

• یادگیری در محیط واقعی و سروکار داشتن با تجهیزات فیزیکی شبکه این فرصت را برای شما بوجود می آورد تا مانند حرفه ای ها با ابزارات شبکه کار کنید و با ساختار سخت افزاری و نحوه عملکرد هرکدام از آنها آشنا بشوید.

چالش های عیب یابی:

• محیط ها و آزمایشگاه های فیزیکی، چالش های منحصر به فرد مربوط به مدیریت کابل، خرابی سخت افزار و مسائل مربوط به اتصال فیزیکی را دارند. غلبه بر این چالش ها و نحوه ی عیب یابی آنها، مهارت های حل مسئله را در محیط شبکه افزایش می دهد و یادگیرندگان را برای رویداد های غیر قابل پیش بینی شبکه های کامپیوتری آماده می کند.

توسعه مهارت های نرم:

• در دنیای شبکه، همه چیز در دنیای سخت افزاری و نحوه عیب یابی آنها خلاصه نمیشود. توانایی انجام کارهای گروهی و تعامل و همکاری در دیگران نیز از سافت اسکیل و یا مهارت های نرم یک شبکه کار میباشد. کار کردن در آزمایشگاه و محیط های حضوری، این دسته از مهارت هارو نیز تقویت میکند.

• برخی از گواهینامه های حرفه ای، مانند مدرک CCNA سیسکو (Cisco Certified Network Associate)، ممکن است نیاز به مهارت عملی داشته باشند. داشتن تجربه با تجهیزات واقعی برای موفقیت در چنین امتحاناتی ضروری است.

قانون تعادل: ادغام هر دو رویکرد

همانطور که گفته شد؛ یادگیری شبکه چه در دنیای واقعی با تجهیزات فیزیکی شبکه و چه در دنیای مجازی سازها و شبیه سازها، مزایا و معایب مختص به خود را دارد. در ادامه ی این مقاله، با ترکیب این دو روش، بهترین روش آموزش شبکه را ارائه میدهیم تا بتوانید از مزایای های هردو روش بهره مند شوید و در نهایت به یک شبکه کار حرفه ای تبدیل شوید.

یادگیری پایه ای شبکه با packet tracer:

• در دوره مستر کلاس آی تی، تمامی مباحث اکتیو و پسیو شبکه را می آموزید و همه چیز را برای تبدیل شدن به یک ادمین حرفه ای شبکه فرا میگیرید. در این مرحله، پس از یادگیری مباحث پایه ای و مهم شبکه، با محیط های مجازی مانند Packet tracer کار میکنید تا دانش پایه ای را در خودتان ایجاد کنید. شبیه ساز ها یک فضای بدون خطر برای درک مفاهیم اساسی، پروتکل ها و تنظیمات شبکه فراهم می کنند.

پیچیدگی پیشرفته با تجهیزات فیزیکی:

• پس از اینکه این مرحله را پشت سر گذاشتید، اعتماد به نفس کافی برای شروع کار عملی و اجرایی کردن هرآنچه آموختید را بدست می آورید. در این مرحله، اگر امتیاز مورد نظر را بدست آورده باشید، میتوانید به همراه تیم مستر خطیب در پروژه های حضوری شرکت کنید و فرصت کار با تجهیزات فیزیکی شبکه در کنار حرفه ای ها را پیدا کنید.

صدور گواهینامه:

• در این مرحله، شما با موفقیت توانسته اید مستر کلاس را به پایان برسونید و وارد مرحله ی کارآموزی با تیم مستر خطیب بشوید. هم چنین مدرک پایان دوره که مورد تایید وزارت علوم میباشد هم دریافت کرده‌اید. کسب این مهارت ها و دریافت گواهی پایان دوره، برای ورود به بازار شبکه کافیست.
• اگر قصد دارید که وارد حوزه های دیگر شبکه بشوید، میتوانید در دوره های سیسکو شرکت کنید. شرط شرکت در این گونه آزمون ها، دانش پایه ای درست و اصولی به همراه تجربه کار در محیط های واقعی و کار با ابزارهای شبکه میباشد.

تاکید بر مهارت های حل مسئله:

• مهم ترین مهارت یک شبکه کار، تسلط کافی روی شبکه و توانایی عیب یابی و حل آن در شبکه میباشد. در تمامی طول آموزش، با حضور در پروژه های گوناگون و رویارویی با چالش های متفاوت، شما با رایج ترین مشکلات آشنایی پیدا میکنید و ده قدم از کسانیکه بدون استاد و کارآموزی، شبکه را می آموزند، جلو می افتید. عیب یابی موثر، تفکر انتقادی و سازگاری ویژگی های ضروری یک شبکه کار است.

همکاری جامعه و همسالان:

• حضور در گروه تلگرامی و دورهمی های مستر کلاس، فرصت آشنایی با فعالان و علاقمندان در حوزه شبکه را به شما میدهد. این شبکه سازی، به ارتقای شما هم در آموزش و هم در کار کمک به سزایی میکند.

نتیجه گیری: رویکرد جامع به آموزش شبکه

برای یادگیری شبکه، شبیه ساز ها و محیط های مجازی، دسترسی، مقیاس پذیری و راحتی را ارائه می دهند، در حالی که تجهیزات فیزیکی شبکه، تجربیات ملموس را فراهم می کنند و یادگیرندگان شبکه را برای چالش های دنیای واقعی اماده می کند.

در نهایت، رویکرد ایده آل برای آموزش شبکه  ادغام هردو روش ها می‌باشد. طی این روش، کار آموزان از تجربیات گهرباری بهره مند می شوند که شامل درک نظری، سناریوهای شبیه سازی شده و تعاملات عملی با تجهیزات فیزیکی شبکه است.

این رویکرد جامع نه تنها افراد را برای خواسته های صنعت اماده می کند، بلکه درک عمیق و ظریف از مفاهیم شبکه را نیز پرورش می دهد. همانطور که تکنولوژی همچنان پیشرفت می کند، ترکیب محیط های یادگیری مجازی و فیزیکی نقش مهمی در شکل دادن متخصصان شبکه ماهر و سازگار خواهد داشت.

اگر شما جز افرادی هستید که به مباحث اکتیو و پسیو شبکه علاقه دارید و مشتاق هستید که در حوزه ی سخت افزار و شبکه های کامپیوتری، اطلاعات کسب کنید، محتوای تیم مستر خطیب را دنبال کنید و با ارائه نظر، ما را در بهبود و ارتقای کیفیت مطالب یاری کنید.